The adventure continues...

De pequeño soñaba con ser arqueólogo. Profesor de historia de día, aventurero de noche. ¿Qué mejor profesión puede existir?

Quería ser como Indy.

Indiana Jones es un mito. Un mito de un tiempo pasado que hacemos nuestro, un mito para el futuro. Un mito que nos une a todos, jóvenes y mayores, en todos los rincones del mundo.

Y por eso esta noche, cuando suenen las fanfarrias del maestro Williams y el hombre del sombrero vuelva a la sala oscura tras 19 años, soñaremos juntos de nuevo. En el asiento contiguo o a mil kilómetros de distancia.

Marion: You're not the man I knew ten years ago.
Indiana: It's not the years, honey, it's the mileage.

Absolut Awakening

Á mañá seguinte Filip Stepánovich espertou á hora habitual. Cada quen ten o seu propio xeito de espertar pola mañá despois dunha borracheira. Un esperta dunha maneira, outro doutra, e mesmo os hai que prefiren non espertar en absoluto e están deitados de cara á parede e cos ollos musgados, ata que os amigos se decatan e lles levan media botella de depurada e un cogombro.

Pero os que máis sofren á hora de esperta tras unha noite escandalosa son os contables entrados en anos, que aturan cargas familiares e son proclives ás enfermidades renais.

Un cidadán desta condición, ao espertar, normalmente segue deitado de costas e cos ollos pechados durante moito tempo, agustiado, percibiendo un estrondo e un rumor tan horribles ao seu redor e dentro de si mesmo coma se estivese viaxando no teito dun tren de mercancias. Calcula cantos cartos se gastaron na bebida, cantos quedan e como facer para chagar ata a próxima paga. Namentres, sente un intenso e desagradable tremor nos xeonllos, os calcaños pícanlle de forma antinatural, sofre un tic no ollo e dentro do organismo, no ventre ou na cavidade do estómago, empeza a notar un ardor, unha succión e un baleiro tremendo. E ese cidadán segue deitado de costas, sen atreverse a abrir os ollos, e lembra con malestar todos os detalles noxentos da véspera, á espera do intre, horrible pero inevitable, en que enriba do sofá (pois na inmensa maioría dos casos os espertares dese tipo non acontecen no lieto conxugal) apareza o rostro mordaz da sua esposa e resoe a voz amargada e familiar.

Qué espertar tan repugnante: a dereita ó fígado, a esquerda o corazón, por diante as tebras.

Valentin Katáiev - "O desfalco"